-
1 dobić umowy
= dobić targu -
2 dobić targu
= dobić umowy сторгова́ться, договори́ться -
3 dobić
1) (dotrzeć) добраться2) (do brzegu) подчалить3) przen. pot. dobić (wykończyć) разг. добить (доконать)rozbić добить (разбить до конца)* * *dobi|ć\dobićty сов. 1. добить;\dobić wroga добить врага; ta wiadomość go \dobićła перен. это известие его доконало;
2. добраться;\dobić do brzegu пристать к берегу; \dobić do celu достичь цели;
3. полигр. допечатать, отпечатать дополнительно;● \dobić targu (umowy) сторговаться, договориться+2. dotrzeć;
przybić 3. dodrukować* * *dobity сов.1) доби́тьdobić wroga — доби́ть врага́
ta wiadomość go dobiła — перен. э́то изве́стие его́ докона́ло
2) добра́тьсяdobić do brzegu — приста́ть к бе́регу
dobić do celu — дости́чь це́ли
3) полигр. допеча́тать, отпеча́тать дополни́тельно•- dobić umowySyn:
См. также в других словарях:
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
przyklepać — dk IX, przyklepaćpię, przyklepaćpiesz, przyklepaćklep, przyklepaćał, przyklepaćany przyklepywać ndk VIIIa, przyklepaćpuję, przyklepaćpujesz, przyklepaćpuj, przyklepaćywał, przyklepaćywany 1. «klepiąc uczynić coś gładkim, płaskim; wygładzić,… … Słownik języka polskiego
